พลังแห่งจินตนาการของ มาร์คัส ซามูเอล (Marcus Samuel)

พลังแห่งจินตนาการของ มาร์คัส ซามูเอล (Marcus Samuel)




กลางศตวรรษที่ 19 มาร์คัส ซามูเอล เป็นเด็กยิวที่ยากจน
อาศัยเก็บเปลือกหอยตามชายหาดขาย
เขาประทังชีวิตด้วยการเก็บเปลือกหอยและนำไปขาย
ให้ผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา ตอนอายุ 7 ปี ทุกครั้ง
ที่เดินกลับที่พักในชุมชนแออัด
เขาเดินผ่านตึกสูงตระหง่านของมหาเศรษฐีที่ชื่อ
ร๊อกกี้ เฟลเลอร์ ซึ่งเวลานั้นเป็นคนที่รวยที่สุดในโลก
ซามูเอลยืนมองอาคารมหึมาหลังนี้แล้วคิดว่า
สักวันเขาจะเป็นเจ้าของอาคารหลังใหญ่แบบนี้ให้ได้
เขาจินตนาการไปถึงอนาคตที่เขาได้เป็นจ้าของตึกสูงๆ
แบบนี้แล้ว แม้ภาพจะยังไม่ชัดว่าลักษณะของตึกสูง
ในรายละเอียดจะเป็นแบบไหน
แต่เขาเห็นภาพในจินตนาการคร่าวๆ แล้ว
และคิดถึงภาพแบบนี้บ่อยมาก
ด้วยความที่เชี่ยวชาญในการขายเปลือกหอย
เมื่ออายุได้ 13 ปี เขาได้ชวนบิดาขยายกิจการเปลือกหอย
โดยนำเปลือกหอยมาจัดรูปประดับประดาแล้วส่งเป็น
ของที่ระลึกไปจำหน่ายในประเทศอังกฤษ
และกิจการขายเปลือกหอยก็รุดหน้าไปได้ด้วยดี

ด้วยความเป็นคนมัธยัธถ์ ซามูเอลสะสมเงินได้ก้อนหนึ่ง
ขณะนั้นเขาคิดว่า มีแต่ค้าขายเท่านั้นทำให้ร่ำรวยได้
เขานำเงินไปซื้อถ่านหินราคาถูกแล้วส่งไปขาย
ราคาดีในต่างประเทศ ซึ่งเวลานั้นการใช้ถ่านหิน
ยังไม่แพร่หลาย แต่เพราะซามูเอล มองเห็นโอกาสว่า
สิ่งของที่คนไม่สนใจสักวันหนึ่งจะต้องเป็นที่ต้องการของตลาด
เฉกเช่นเปลือกหอย นั่นคือ ต้องมีใครสักคน
อยู่ที่ไหนสักแห่ง สนใจอะไรบางอย่างที่คนส่วนใหญ่
มองไม่เห็นค่า

เขาใช้เวลาเกือบ 10 ปี เข้าไปทำสัมปทานถ่ายหิน
ในประเทศตะวันออกกลางและประเทศต่างๆ
จนเป็นผู้ครอบครองถ่านหินรายใหญ่ของโลก
ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าใด
ซามูเอลไม่เคยลืมความฝันครั้งแรกที่เคยฝันใหญ่
ในวัย 39 ปี เขาได้เป็นเจ้าของอาคารสูงตะหง่าน
ตรงข้ามตึกร็อกกี้ เฟลเลอร์ แถมยังเป็นตึกที่สูงกว่า
ทันสมัยกว่า

ที่น่าทึ่งไปกว่านั้น ตอนอายุ 45 ปี
เขาได้ก่อตั้งบริษัทน้ำมันขึ้นมาต่อกรกับ
กิจการผูกขาดน้ำมันของร็อกกี้ เฟลเลอร์
บริษัทที่เขาตั้งขึ้นมาคือ บริษัทน้ำมันเชลล์ (Shell)
ซึ่งเป็นการรำลึกถึงเปลือกหอยที่เขา
เก็บตามชายหาดในวัยเด็กนั่นเอง

จงหมั่นจินตนาการ เมื่อคุณไม่ล้มเลิกจินตนาการแล้ว
สิ่งที่ฝันย่อมเป็นจริงได้เสมอ


ความคิดเห็น